„Bądźcie miłosierni,
jak Ojciec wasz jest miłosierny”

,,Nasze plany i nadzieje coś niweczy raz po raz,
Tylko Boże Miłosierdzie nie zawodzi nigdy nas”.

Kochani Parafianie!

Co roku w Niedzielę Miłosierdzia Bożego z wielką radością i szczerą wiarą przeżywaliśmy Odpust parafialny, zawierzając Jezusowi Miłosiernemu naszą parafię i pielgrzymujących Gości. Nikt z nas nawet nie przypuszczał, że tegoroczną uroczystość będziemy zmuszeni przeżyć w domach.

Jakie są nasze odczucia? Jak wyznawamy dziś wiarę?

Wielu sięga po informacje medialne, liczy słupki zakażonych i zmarłych. Pojawia się strach i panika o los rodziny i swój. Być może ludzie słabej wiary pytają: gdzie jest teraz Bóg? Tak pytali też ludzie, którzy przeżyli gehennę II wojny światowej. I tak jak wtedy również i dziś mamy jedną odpowiedź – Bóg jest w chorych, posłudze lekarzy, pielęgniarek i służb medycznych ratujących ludzkie życie. Bóg jest w miłosierdziu wolontariuszy ofiarujących siebie bliźnim. Bóg jest w misjonarzach, którzy pozostali pośród swoich parafian w dalekiej Afryce, na innych kontynentach i nie wybrali drogi powrotu do bezpieczniejszego miejsca. Bóg jest też w nas pokornie klękających do modlitwy i wołających:

Miej miłosierdzie dla nas i całego świata.

Napis nad wejściem do naszej świątyni

JEZU UFAM TOBIE

nie jest tylko religijnym hasłem. Nie jest też wyjaśnieniem treści obrazu Miłosierdzia Bożego. Jest wezwaniem i zobowiązaniem, które mamy realizować w życiu wiary.

Zaufać Jezusowi to odrzucić od siebie panikę i zwątpienie, to ograniczyć słuchanie negatywnych informacji, które nas wprowadzają w stan zwątpienia a nawet depresji. Tak jak zatrzymały się fabryki z produkcją, zamknięto szkoły, a sklepy wpuszczają niewielką ilość klientów, tak my mamy szansę otworzyć nasze serca na Boga w bardziej żarliwej modlitwie. Mamy na nowo odkryć Miłosierdzie Boże w naszym życiu. Mamy też wyjątkową okazję wołać jak św. Faustyna:

„Jezu, Żywocie i Prawdo, Mistrzu mój, kieruj każdym krokiem życia mojego, abym postępowała według świętej woli Twojej”. Dz 688

Czujemy się odizolowani od rzeczywistości dnia powszedniego. Czujemy też samotność, gdy przyszło nam ograniczyć kontakty z bliskimi i przyjaciółmi. Na te stany ducha daje nam pomoc św. Faustyna gdy rozważa:

„Samotność – ulubione moje chwile,
Samotność – lecz zawsze z Tobą, Jezu i Panie.
Przy Twoim Sercu przechodzi mi czas mile
I przy Nim dusza moja znajduje odpocznienie.
Gdy serce przepełnione Tobą i pełne miłości
A dusza czystym żarem płonie,
Wtenczas pośród najświętszego opuszczenia nie dozna
dusza samotności”. Dz 1699

Mamy więc nieco dłuższe i inne rekolekcje, które możemy przeżywać przez kilka, kilkanaście miesięcy. Niech ten czas będzie wyjątkowy i błogosławiony, bo w nim będziemy odkrywać jeszcze bardziej Boga pełnego Miłosierdzia.

Drodzy Czciciele Jezusa Miłosiernego

W tym roku miał odprawić sumę odpustową i wygłosić słowo Boże ks. Stanisław Saładyga. Okoliczności nie pozwalają nam, by pierwszy proboszcz naszej parafii modlił się razem z nami. Jest z nami sercem i duchem, i modli się gorliwie o Boże miłosierdzie dla nas i całego świata.
Jezus chce nam błogosławić nie tylko z ołtarza świątyni.

Po sumie w dniu odpustu od godz. 11:00 będzie nam błogosławił jadąc wozem strażackim ulicami naszej parafii.

Wyjdźmy przed domy i przyjmijmy Jego dar.

Niech Jezus Miłosierny otworzy nasze serca na łaskę błogosławieństwa. Tak jak nam błogosławi z obrazu naszej świątyni, tak w Odpust będzie z nami w darze Eucharystycznego błogosławieństwa. Pokornie klęknijmy i poczujmy Jego obecność.

Zaufajmy Jezusowi bo w Nim cała nasza nadzieja.

Wzywajmy orędownictwa apostołów Bożego Miłosierdzia

św. Faustyno – módl się za nami!

św. Janie Pawle II – módl się za nami!

JEZU UFAM TOBIE